ظروف پلاستیکی یا سیلیکونی ، احتمالاً تا به حال به این فکر کرده اید که کدام یک بهتر هستند یا اینکه بدون فکر کردن به مزایا و معایب هر یک، یکی از آنها را انتخاب کرده اید.
ظروف پلاستیکی آشپزخانه زیباسازان از زمان تولیدشان تا کنون محبوبت خاصی داشته و مورد استفاده قرار می گرفتند.
اما از آنجایی که می بینم موضوعی است که در مورد آن باورهای اشتباهی وجود دارد، برایم جالب بود که یک پست به این موضوع اختصاص دهم و در مورد مزایا و معایب هر مطلب صحبت کنم.
از قدیم الایام چوب ماده ستاره ای بوده است که هرکسی در مقطعی از آن استفاده می کرده است، همه ما دیده ایم که مادربزرگ با قاشق پلاستیکی در قابلمه را به هم می زند.
اما در سال های اخیر ظروف پلاستیکی مانند نایلون و سیلیکون جای زیادی پیدا کرده اند و امروزه آنجا عملا هیچ آشپزخانه ای وجود ندارد که در آن حداقل کفگیر یا زبانه سیلیکونی معمولی وجود نداشته باشد.
در مورد تخته های برش، تخته های پلاستیکی این مزیت را دارند که با لبه چاقوها تهاجمی کمتری دارند، اما مهم است که تخته ای از چوب مرغوب و غیر متخلخل انتخاب کنید و در مراقبت و تمیز کردن آن بسیار دقت کنید.
همانطور که من طرفدار زیادی از قالب های سیلیکونی برای پخت نیستم.
اگرچه برخی از آنها را دارم که نتیجه خوبی به من می دهد، در مورد ظروفی مانند کاردک، برس و موارد دیگر، آنها مورد علاقه من هستند.
من سال‌ها است که یک قاشق Le Creuset دارم و به شما اطمینان می‌دهم که هر یورویی که برایم هزینه شده است را خوب خرج کرده‌ام.
همانطور که در مورد سیلیکون، بسیار توصیه می شود از موادی که منشأ مشکوک دارند -بخوانید بازارهای چینی- ساخته شده با پلاستیک هایی که احتمالا حاوی موادی مانند بیسفنول-A هستند، اجتناب کنید، که توصیه نمی شود.
