زعفران ادویه ای است که بیش از 3000 سال از آن استفاده می شود.
گیاهی است زراعی که از آن زعفران استخراج می‌شود، ادویه‌ای معروف و با فواید متعدد.
زعفران گیاهی غنی از منیزیم، منگنز، آهن، بتاکاروتن و ویتامین های B6، B9 و C است.
یکی از محبوب ترین محصولات شربت زعفران بهرامن می باشد که امروزه برای پذیرایی از مهمانان مورد استفاده قرار می گیرد.
مواد موثره اصلی زعفران سافرانال مسئول بو و خواص آن بر سیستم عصبی و کروسین مسئول رنگ آن است.
و خواص آنتی اکسیدانی آن زعفران از دیرباز برای بهبود مشکلات بی خوابی و مبارزه با افسردگی خفیف استفاده می شود.
زعفران را طلای سرخ نیز می‌نامند، زیرا گران‌ترین ادویه جهان است و هر گرم آن بین 30 تا 40 یورو به فروش می‌رسد و قیمت آن از طلا پیروی می‌کند.
هزینه بالای آن به کمیاب بودن آن مربوط نمی شود، بلکه به هزینه کار مرتبط است: برای به دست آوردن تنها یک کیلوگرم زعفران خشک به 150000 گل کروکوس نیاز است.
این گیاه از خانواده Iridaceae است که شامل زنبق و گلایول نیز می شود.
این ادویه نیز بسیار است از خواص و کلاله های خشک شده گل Crocus sativus برای فضیلت آن استفاده می شود.
کلاله ها و همچنین پودر زعفران نیز موضوع تک نگاری در فارماکوپه فرانسه از سال 1965 تا 1991 (از ویرایش هشتم تا دهم) است.
زعفران در ایران کشت می شد و کاربردهای مختلفی داشت: رنگدانه زرد، عطر، دارو، ادویه که می تواند با چای یا غذا مرتبط شود.
کشت زعفران در ترکیه کنونی نیز رواج داشت.
در حال حاضر فرهنگ هنوز در آنجا انجام می شود و حتی موضوع جشنواره سالانه است.
از قرن نهم است که کشت زعفران در اروپای غربی ظاهر شد.
احتمالاً اعراب کسانی هستند که آن را به شمال آفریقا آوردند، سپس در اسپانیای مسلمان منتشر شد.
معرفی زعفران در فرانسه به دنبال کشت آن در اسپانیا است، اما همچنین از کمک صلیبیون در هنگام بازگشت از آسیای صغیر بین قرن های 11 و 13 ناشی می شود.
سپس به طور گسترده ای به عنوان چاشنی استفاده می شود.
کشت زعفران از جنوب غربی فرانسه آغاز می شود و به تدریج گسترش می یابد.
به عنوان مثال بونز تا قرن نوزدهم به عنوان پایتخت زعفران فرانسه توصیف می شد.
در همان زمان، زعفران در سرتاسر اروپا نیز به لطف بنادر صادرکننده اصلی جنوا و ونیز کشت می‌شد، سپس به دنبال آزار مذهبی در اروپا به آمریکا صادر شد.
