چرم اولین لباسی است که در چرخه تولید قرار گرفته و مورد توجه عموم مردم قرار گرفت.
لباسی که شامل پوشیدن پوست حیوانات برای محافظت از خود در برابر سرما در دوران پارینه سنگی بود.
و در حال حاضر، منطقی بود زیرا این پوست ها تقریباً جادویی در نظر گرفته می شدند و به انسان قدرت حیوان می دادند.
پس از آن در مصر باستان بود که کاپشن چرم کوتاه مردانه به یک ماده نجیب در لباس های بسیار پرطرفدار تبدیل شد.
سپس، چرم را در میان سربازان یونانی می‌یابیم که با «صفحه‌های سینه» از چرم و صفحات برنزی محافظت می‌کردند.
بنابراین قدرت نماد همیشه در این ماده وجود داشته است.
هنگامی که برای اولین بار معرفی شد، کت ها عمدتا توسط مردان پوشیده می شدند.
با این حال، با گذشت زمان، زنان وارد بازی شدند.
ژاکت‌های چرمی بسیار مورد توجه زنان قرار گرفت و بسیاری از نوازندگان زن، مانند جوآن جت، از کت‌های کاربردی و مد روز استفاده می‌کردند.
این زنان نمادین از ناودانی و دکمه‌ها برای تزئین ژاکت‌های خود استفاده می‌کردند.
این به دلیل تطبیق پذیری کت ها، راحتی آنها، ظاهر متمای و پتانسیل آنها به عنوان لباس بیرونی مد روز است.
ژاکت های میخ دار دارای طرح های جسورانه و مینیمالیستی هستند که آن ها را سلبریتی ها دوست دارند آن ها برای ظاهر جسورانه و کاریزماتیک پود بپوشند، ک tubs چرمی مورد علاقه همه است.
در سال‌های بعد، این لباس با بسیاری از خرده فرهنگ‌های نوظهور مرتبط شد که برخی از آنها هنوز هم نشان داده می‌شوند.
از پانک گرفته تا گوت تا تکنو بیشتر از صحنه‌های موسیقی سرزمینی (قبلاً) آن را به عنوان یک لباس نیاز دارند.
بنابراین، ژاکت چرمی به یکی از عناصر اصلی فرهنگ شهری و کالایی تبدیل شد که نماد وفاداری پوشنده به یک جامعه خاص بود خواه توسط شورشیان پوشیده شود، چه افراد دور افتاده یا مترقی.
