با این حال، اکثر اجزای فلزی مورد استفاده در مواد اصطکاکی اثرات نامطلوبی بر سلامتی دارند، بنابراین توصیه می‌شود قوانین مربوط به محصولات حاوی چنین مواد سنگین را به شدت دنبال کنید.
استفاده از لنت ترمز جلو آردی عملکرد ماشین ها را بهبود می بخشد و بخش های متعدد ماشین را روان تر می نماید.
روان کننده ها یا اصلاح کننده های ضریب: مسئول تغییر ضریب اصطکاک به طور معمول به سمت پایین، بسته به محدوده دمای عملیاتی هستند.
آنها به صورت پودر مانند گرافیت، سولفید، آنتراسیت و غیره استفاده می شوند.
مواد آلی: آنها مسئول تجمع بقیه مواد هستند.
وقتی به دمای معینی رسیدند جریان پیدا می کنند و بقیه اجزا را تا زمانی که پلیمریزه شوند به هم می چسبانند.
مهم ترین آنها رزین های فنولی گرما سخت هستند، اگرچه انواع مختلفی از لاستیک ها، موم ها و روغن ها نیز استفاده می شود.
ساینده ها: ساینده ها ماموریت افزایش ضریب اصطکاک و همچنین تجدید و تمیز کردن سطح دیسک را انجام می دهند که امکان تشکیل لایه میانی یا همچنین به عنوان لایه سوم شناخته می شود.
درصد مواد تشکیل دهنده پدها عبارتند از:
اکثر تولیدکنندگان لنت ترمز به طور مداوم در تولید محصولات خود در حال تکامل هستند و در نتیجه لنت ترمز بسیار زیست محیطی تری ایجاد می کنند، زیرا مقررات ضد آلودگی و پایداری نه تنها بر کاهش مصرف سوخت خودرو تمرکز دارند، بلکه بر روی باقی مانده آلودگی هایی که در هنگام ترمز ایجاد می شود نیز تمرکز دارند.
پرکننده های معدنی : پرکننده های معدنی وظیفه ایجاد قوام مکانیکی به مجموعه را دارند، یعنی مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر برش و غیره را ایجاد می کنند.
آنها همچنین مسئول ایجاد مقاومت در برابر دماهای بالا با استفاده از باریت، منیزیت، تالک، میکا، کربنات، فلدسپات و غیره هستند.
اجزای فلزی: به صورت پودر تراشه برای دستیابی به یکنواختی ضریب اصطکاک و انتقال حرارت از لنت به سیلندر ترمز اضافه می شوند که برخی از آنها مانند برنج، مس، برنز استفاده می شود.
