همانطور که می دانید خرما شاوی یکی از بهترین خرماهای ایراناست. خرما که اصالتاً از شمال آفریقا و همچنین از مصر، ایران و عربستان سعودی است، روز به روز به بخشی از رژیم غذایی ما تبدیل می شود! فضیلت های آن چیست و چگونه آن را به خوبی مصرف کنید.
خواص خرما و ارزش غذایی: میوه خرما، خرما حاوی مواد مغذی زیادی است. این شامل پروتئین ها و اسیدهای آمینه، ویتامین های گروه B، ویتامین A و همچنین نمک های معدنی مانند پتاسیم، منیزیم و آهن است.
خرما از نظر کربوهیدرات نیز بسیار غنی است، به همین دلیل است که یک غذای مورد علاقه برای ورزشکاران است! با 50 گرم خرما (معادل 6 تا 8 میوه)، تقریباً 10 درصد از نیاز روزانه به مواد معدنی و ¼ فیبر مورد نیاز بدن را تامین می کنید.
فواید خرما برای سلامتی چیست و چه مقدار در روز بخوریم؟ خرما که توسط برخی به عنوان یک غذای فوق العاده در نظر گرفته می شود، به دلیل ترکیبات غذایی بسیار غنی، سرشار از فواید برای سلامتی شماست.
سلامت دستگاه گوارش: اول از همه، خرما سرشار از پروتئین و فیبرهای محلول و نامحلول است: در 100 گرم خرما، 8 گرم فیبر وجود دارد. فیبر نقش مهمی در انتقال روده ایفا می کند. آنها ضمن ترویج حمل و نقل خوب، احساس سیری را افزایش می دهند.
آنها که روزانه در رژیم غذایی گنجانده می شوند، با افزایش وزن مدفوع به مبارزه با یبوست کمک می کنند. سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی: خرما همچنین حاوی ویتامین هایی از جمله ویتامین A است که از خانواده بتاکاروتنوئیدها است.
ویتامین A یک ویتامین ضروری برای عملکرد صحیح بدن شما است: به حفظ متابولیسم انرژی کمک می کند، نقش مهمی در سیستم ایمنی ایفا می کند و به زیبایی پوست کمک می کند.
ویتامین های B و C به سلامت عصبی و همچنین تقویت دفاع طبیعی کمک می کنند. به مبارزه با رادیکال های آزاد کمک کنید: آیا از نقش رادیکال های آزاد و تاثیر آنها بر سلامتی خود می دانید؟
به طور دائم توسط بدن شما تولید می شوند، زمانی که در مقادیر بسیار زیاد وجود داشته باشند مضر می شوند. رادیکال های آزاد در واقع مسئول ظاهر استرس اکسیداتیو هستند که پیری سلول های شما را تسریع می کند.
برای محدود کردن تولید آن، خوردن غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ضروری است. در مورد خرما هم همینطوره! طبق مطالعات متعدد، آنها حاوی غلظت بالایی از فلاونوئیدها، ترکیبات فنلی و کاروتنوئیدها هستند که به محدود کردن ظاهر رادیکال های آزاد کمک می کنند.
