پسته را می‌توان به‌صورت خام یا بو داده، نمک‌زده یا غیر نمک‌زده مصرف کرد.
در برخی کشورها (مثلا ترکیه) آن را به شکل خمیری که از روغن، شکر و پسته تهیه می شود، مصرف می کنند.
از دیرباز تا کنون پسته خشک قزوین نیز مانند چندین آجیل و دانه های روغنی حاوی مقدار قابل توجهی پروتئین است و سهم جالبی از اسیدهای چرب غیراشباع را ارائه می دهد.
همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین و مواد معدنی است.
در نهایت، به لطف ترکیبات فعال خود، می تواند به سلامت قلب و عروق کمک کند.
از جمله مواد مغذی موجود در پسته به مقدار کافی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مس
پسته منبع عالی مس است.
مس به عنوان ترکیبی از چندین آنزیم، برای تشکیل هموگلوبین و کلاژن (پروتئینی که در ساختار و ترمیم بافت ها استفاده می شود) در بدن ضروری است.
چندین آنزیم حاوی مس نیز به دفاع بدن در برابر رادیکال های آزاد کمک می کنند.
- ویتامین B6
پسته منبع عالی ویتامین B6 است.
ویتامین B6 که پیریدوکسین نیز نامیده می شود، بخشی از کوآنزیم های دخیل در متابولیسم پروتئین ها و اسیدهای چرب و همچنین در تولید انتقال دهنده های عصبی است.
همچنین به تولید گلبول های قرمز کمک می کند و به آنها اجازه می دهد تا اکسیژن بیشتری را حمل کنند.
پیریدوکسین همچنین برای تبدیل گلیکوژن به گلوکز ضروری است و به عملکرد صحیح سیستم ایمنی کمک می کند.
در نهایت، این ویتامین در تشکیل برخی از اجزای سلول های عصبی نقش دارد.
- فسفر
پسته منبع خوبی از فسفر است (لیست مواد مغذی فسفر ما را ببینید).
فسفر بعد از کلسیم دومین ماده معدنی فراوان در بدن است.
نقش اساسی در شکل گیری و حفظ استخوان ها و دندان های سالم دارد.
علاوه بر این، از جمله در رشد و بازسازی بافت ها شرکت می کند و به حفظ pH طبیعی خون کمک می کند.
در نهایت، فسفر یکی از اجزای تشکیل دهنده غشای سلولی است.
