کاربرد سنگ ها تاثیر زیادی بر کارهای مهندسی عمران گذاشته است.
سنگ پله مصنوعی از دوران پیش از تاریخ به عنوان مصالح ساختمانی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده اند.
برای اهداف ساختاری، گرانیت، گنیس، تله، ماسه سنگ، سنگ آهک، مرمر، کوارتزیت و تخته سنگ بسیار مفید هستند.
برای اهداف ساخت، اقلام و مواد از سنگ‌های طبیعی به‌عنوان اره‌ای (دال‌های روبه‌رو، دال‌های آستانه‌ی پنجره‌ها و غیره)، اسپلیت (سنگ‌ها، بلوک‌های سنگفرش و غیره)، تقریباً شکافته (سنگ بستر)، شکسته (سنگ معدن)، طبقه‌بندی می‌شوند.
خرد شده (سنگ خرد شده، ماسه مصنوعی) و زمین (پودر معدنی آسیاب شده، پودر سنگ).
عناصر پله ها، فرودها، جان پناه ها و نرده های محافظ از گرانیت، مرمر، سنگ آهک، توف و غیره ساخته می شوند.
تخته‌های پایه و سنگ‌ها برای درگاه‌های کشاورزی، قرنیزها و دال‌های آستانه پنجره از همان موادی ساخته شده‌اند که اسلب‌های رو به رو هستند.
سنگ های معدنی، شکافته و اره شده از سنگ ها برای برپایی زیربنای ساختمان ها استفاده می شود.
سنگ های قطعه ای اره شده و از سنگ آهک جدا می شوند، ماسه سنگ، دولومیت و توف آتشفشانی برای دیوارها، اسکله ها و غیره استفاده می شود.
در موارد نما و معماری: دال ها و سنگ های رو به رو، پله ها و فرودها، جان پناه ها و غیره از صفحات اره شده یا جدا شده از بلوک های محصول نیمه تمام با روکش براق، مات، زمین، اره، نوک تیز، فلوت یا سنگ تشکیل شده اند.
به طور کلی از دال های گرانیتی، بازالت، مرمر، برش، سنگ آهک، ماسه سنگ و توف آتشفشانی استفاده می شود.
در اقلام راه سازی: سنگ های حاشیه برای جداسازی معابر از پیاده روها و بلوک های سنگفرش برای پیاده روها استفاده می شود.
سنگفرش ها برای تقویت شیب های خاکی و کناره های حوضه های آب استفاده می شود.
از سنگ های خرد شده برای راه سازی استفاده می شود.
