کمبود آب و افزایش مستمر نیاز آبی در کشاورزی، همراه با تضاد استفاده با سایر بخش‌ها، مانند صنعت و مصرف آب آشامیدنی، ما را به تفکر دائمی در صرفه‌جویی آب و انرژی سوق می‌دهد.
این امر لزوماً شامل مدیریت مؤثر آبیاری و همچنین کنترل استفاده و انتخاب سیستم های آبیاری خواهد بود.
در مراکش، استفاده از نوار تیپ پویا شیراز برای آبیاری زمینهای کشاورزی بین 80 تا 90 درصد منابع آب را مصرف می کند.
داده های موجود نشان می دهد که عملکرد سیستم های آبیاری فعلی پایین تا بسیار متوسط باقی مانده است.
تلفات آب در قطعه حدود 30 تا 40 درصد است، به ویژه تلفات ناشی از نفوذ.
همچنین یکنواختی آبیاری کم است که تأثیر منفی بر تولید دارد.
بنابراین کنترل استفاده از آب آبیاری ضروری و ضروری می شود.
آبیاری ثقلی حدود 80 درصد از مساحت محیط های آبی بزرگ در مراکش را تشکیل می دهد، بنابراین تلفات آب همچنان بالاست.
بنابراین، کاهش این تلفات، چه از طریق مدیریت منطقی مصرف آب، چه از طریق استفاده از روش های آبیاری کافی ضروری است.
این موضوع بیشتر صادق است، زیرا تقاضا برای آب آبیاری در سال های آینده بیشتر خواهد شد.
سیستم های آبیاری نوار تیپ را می توان به دو دسته کلی آبیاری ثقلی و آبیاری تحت فشار طبقه بندی کرد.
در عمل، بین آبیاری ثقلی، آبیاری قطره ای و آبیاری بارانی تمایز قائل می شود (شکل زیر را ببینید).
آبیاری نوار تیپ بستر شامل جاری کردن یک لایه نازک آب بر روی شیب خاک 0.2 تا 3٪ است.
جریانی که باید تخلیه شود به شیب، عرض و طول تخته بستگی دارد.
این روش تا حد زیادی سخت ترین است زیرا شما باید میزان آبیاری هر بستر را با سایر متغیرها تنظیم کنید.
یکی از فرمول‌های عملی Crevat است که شامل تعیین طول تخته است که بستگی به نفوذ خاک دارد که با زمان رواناب مطابقت دارد.
یعنی آبدار دریچه را باز می کند و منتظر می ماند تا آب به ته تخته برسد و در آن لحظه شیر ورودی را می بندد.
