نوعی ظروف یکبار مصرف سالاد سزار که فواید سالاد را حفظ می کند

طبق آمار سال 2015، هر سال یک نفر در جهان معادل 40 کیلوگرم ظروف یکبار مصرف سالاد سزار استفاده می کند.

تا آنجا که به فرانسه مربوط می شود، این رقم به 68 کیلوگرم در سال و برای هر نفر می رسد، یعنی 5 کیلوگرم بیشتر از میانگین اروپا.

استفاده از ظروف یکبار مصرف سالاد سزار بسیار رایج شده ست و امروزه در اکثر رستوران ها این محصول یافت می شود.

اگر تا به امروز اطلاعات دقیق تری وجود نداشته باشد، به احتمال زیاد این ارقام همچنان در حال پیشرفت هستند.

مشکل اصلی استفاده از این بسته های زودگذر بدیهی است که آنها اساساً به طبیعت ختم می شوند.

بنابراین، از 68 کیلوگرم در سال ناشی از شیوه مصرف ما، 61.2 کیلوگرم هنوز مدت ها پس از ناپدید شدن ما در طبیعت باقی خواهد ماند.

در پایان یک عمر (82.16 سال در سال 2016)، این مقدار کمی بیش از 5 تن است که همچنان زمین و دریا را آلوده می کند.

ارقام خیره کننده، اما به واقعیت برخورد با این بسته بندی ها و ظروف پلاستیکی یکبار مصرف می چسبند.

بنابراین، طبق منابع:

30 تا 50 درصد به طور تصادفی یا عمدی در طبیعت پراکنده می شوند.

20 تا 40 درصد از این پلیمر یکبار مصرف با سایر زباله‌های خانگی (مرتب‌سازی غیرانتخابی) مخلوط می‌شود تا در زیر زمین در محل دفن زباله قرار گیرد.

راه حلی که بیشتر شبیه یک مخفیگاه است.

10 تا 14 درصد به UIOM (کارخانه سوزاندن زباله های خانگی) یا UVE (واحد بازیافت انرژی) می رسند تا به عنوان سوخت خدمت کنند.

این عملیات امکان تولید برق و آب گرم را فراهم می کند.

به عنوان مثال، در Ille-et-Vilaine (35)، UVE شبکه گرمایش شهری را تامین می کند و آب گرم را برای 20000 خانوار در رن متروپول و بیمارستان دانشگاه پونتچایلو تامین می کند.

علاوه بر بازده کم، چنین سوزاندن منبع انتشار دیوکسین در جو نیز می باشد.

14 درصد در واقع توسط بخش بازیافت جمع آوری می شود.

از 8 درصد باقی مانده بیشتر به طراحی الیاف برای منسوجات اختصاص دارد.

دومی سپس تحت درمان های شیمیایی مختلفی قرار می گیرد که برای پوشیدن آماده ضروری است.

بنابراین اصلاح شده، این الیاف برای بازیافت بیشتر نامناسب می شوند.

به گفته منابع، 1% تا 2% از کل زباله های “پلاستیک یکبار مصرف” که هر فرانسوی تولید می کند در واقع می تواند بازیافت شود.

این بدان معناست که پلیمرهای جمع‌آوری‌شده به گونه‌ای پردازش می‌شوند که یک ماده پلاستیکی جدید تشکیل می‌دهند که ویژگی‌های آن تقریباً مشابه مواد اولیه است.

بنابراین این بدان معنی است که اگر به درستی جمع آوری شود، به طور بالقوه قابل بازیافت است.