غذاهای رشته ای مانند نانگمیون، نودل گندم سیاه، نودل نشاسته ای و کالگوکسو که نودل کره ای است در جشن تولد، عروسی و مهمانی VIP سرو می شد.
علاوه بر این در مناسبت های مختلف مانند روزه داری فصلی، غذای ساده برای مشتریان، ناهار روزانه و غذای آلاکارته استفاده می شد.
امروزه نودل لیوانی بیشترین مصرف را داشته و از طعم بی نظیری برخوردار است.
در میان آداب و رسوم سالانه، یودو میون به سبک یودوجول ساخته می‌شود که از ورز دادن آرد گندم و خرد کردن آن به شکل مهره‌ها، رنگ آمیزی به هر یک از پنج رنگ و سه تا با نخ رنگی می‌آویزند و روی آن آویزان می‌شود.
دروازه برای جلوگیری از بدشانسی سال به عنوان کتاب استفاده می شود.
در تابستان پنکیک گندم، سام گندم و سانگوابیونگ وجود دارد، به ویژه در زمان سامبوک، کالگوکسو با آرد گندم تازه درست می شود و کلگوکسویی که در آب مرغ با خیار و کدو سبز پخته می شود یا سوجبی با جلبک دریایی پخته می شود.
برای انقلاب زمستانی، فرنی لوبیا قرمز را با آرد برنج درست می‌کردند و با تخم‌مرغ‌های جدید می‌جوشانند، و برای انقلاب تابستانی، فرنی لوبیا قرمز را می‌جوشانند، کلگوکسو اضافه می‌کردند و کلگوکسو با لوبیا قرمز درست می‌کردند و تقسیم می‌کردند.
“خوردن” برای زندگی مردم بسیار مهم است و در واقع فرهنگ غذایی نمایانگر ظاهر کل جامعه است.
رشته فرنگی هم بنا به ضرورت های مختلف تا کنون در کنار ما زنده نگه داشته شده است.
و اکنون نه تنها رشته فرنگی به عنوان یک غذای مناسب، بلکه رشته فرنگی به عنوان یک فست فود که سریع پخته می شود و از نظر تامین غذایی بد نیست را می توان گفت عصر جدیدی است.
از صبحانه در هتل تا شام دیرهنگام، غذاهای نودل کره ای که می توان به راحتی به آن ها دسترسی داشت، از نظر جهانی شدن بسیار قابل دسترس هستند.
در نتیجه تحقیقات برای کشف برتری فرهنگ نودل کره ای و جستجوی راه هایی برای پیشرفت در خارج از کشور،
منویی ایجاد شد که با مواد سنتی و عناصر زیبایی شناسی اضافه شده است تا نودل ها را به روشی سالم جهانی کند.
