برخی از مطالعات اپیدمیولوژیک وجود ارتباط بین مصرف پیاز و کاهش بروز انواع مختلف سرطان را نشان می دهد.
ابتدا، ترکیبی از مطالعات مورد-شاهدی انجام شده در ایتالیا و سوئیس نشان می دهد که مصرف یک تا هفت وعده پیاز در هفته خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، حنجره و تخمدان را کاهش می دهد.
علاوه بر این، با مصرف هفت وعده یا بیشتر پیاز قرمز در بازار در هفته، خطر ابتلا به سرطان مری، حفره دهان و حلق کاهش می یابد.
همین روند برای سرطان های مغز، معده و مری (مطالعات انجام شده در چین) مشاهده می شود.
محققان هلندی رابطه معکوس بین مصرف پیاز و بروز سرطان معده را گزارش کردند.
در نهایت، مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات به لطف مصرف زیاد پیاز کاهش می یابد.
نتایج این مطالعات مشاهده‌ای باید با احتیاط تفسیر شوند، زیرا چندین عامل مهم مانند تنوع و روش پخت پیاز و همچنین مقادیر دقیق مصرفی را در نظر نمی‌گیرند.
علاوه بر این، برخی از مطالعات نتوانسته اند چنین اثرات محافظتی در برابر سرطان را به طور قابل توجهی نشان دهند.
پیاز می تواند در مراحل مختلف توسعه سرطان عمل کند.
در واقع، مطالعات نشان می دهد که عصاره پیاز می تواند فرآیندهای جهشی را که باعث ایجاد سرطان می شود، مهار کند.
آنها همچنین تکثیر سلول های سرطانی را کاهش می دهند.
این نتایج از مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی به دست آمده است.
ترکیبات مربوطه و مکانیسم‌های دقیق عمل بیشتر شناخته می‌شوند و تحقیقات ادامه دارد.
پیاز حاوی ترکیباتی است که بر عوامل خطرزای قلبی عروقی مختلف اثر می گذارد.
اکثر مطالعات در مورد این موضوع در شرایط آزمایشگاهی یا در حیوانات انجام شده است، به غیر از چند مطالعه اولیه در انسان.
پیاز به دلیل توانایی آن در کاهش تجمع پلاکتی در شرایط آزمایشگاهی شناخته شده است، فعالیتی که با این حال 13 برابر کمتر از سیر است.
توجه داشته باشید که تجمع پلاکت ها در خون خطر ترومبوز و در نتیجه بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد.
یک مطالعه اخیر نشان داد که افزودن پیاز خام به رژیم غذایی خوک ها به مدت شش هفته، تجمع پلاکت ها را تغییر نمی دهد، اما به طور قابل توجهی سطح تری گلیسیرید خون آنها را کاهش می دهد.
