پلی کربنات علیرغم انواع رنگ های مختلف موجود در بازار پلاستیک، یک ترموپلاستیک آمورف طبیعی شفاف است.
مواد خام اجازه می دهد تا نور را تقریباً به همان روش شیشه منتقل کند.
پلیمرهای پلی کربنات پاسیو برای تولید انواع مواد مورد استفاده قرار می گیرند و به ویژه در مواردی که مقاومت در برابر ضربه یا شفافیت یک نیاز محصول است مفید هستند.
اغلب در ساخت عدسی‌های پلاستیکی در عینک، در دستگاه‌های پزشکی، قطعات خودرو، تجهیزات حفاظتی، گلخانه‌ها، دیسک‌های دیجیتالی مانند Compact Disc یا Blu-ray و دستگاه‌های الکترونیکی و نورپردازی بیرونی یافت می‌شود.
بزرگترین دارایی پلی کربنات ماهیت ترموپلاستیک آن است که برعکس ترموست است، می تواند در برابر گرما بدون تخریب مقاومت کند.
همه چیز در نام خود “ترموپلاستیک” نشان داده شده است، به این معنی که گرمانرم ها به جای سوختن به نقطه ذوب خود تبدیل می شوند، که به آنها اجازه می دهد به راحتی قالب گیری شده و مطابق با نیازهای برنامه تبدیل شوند.
پلی کربنات نیز یک ماده آمورف است، به این معنی که ویژگی های مرتب جامدات کریستالی را نشان نمی دهد.
معمولاً پلاستیک‌های آمورف به تدریج نرم می‌شوند، یعنی محدوده وسیع‌تری بین دمای انتقال شیشه‌ای و نقطه ذوب‌شان دارند، به‌جای اینکه مانند پلیمرهای کریستالی، انتقال شدید از جامد به مایع را نشان دهند.
در نهایت، پلی کربنات یک کوپلیمر است که از چندین نوع مختلف مونومر در ترکیب با یکدیگر تشکیل شده است.
پلی کربنات را می توان در تعدادی از کاربردها در طیف گسترده ای از صنایع پوشید.
پلی کربنات یک پلاستیک فوق العاده ضروری برای کاربردهایی است که به شفافیت و مقاومت در برابر ضربه بالا نیاز دارند.
این یک جایگزین سبک تر برای شیشه و یک فیلتر طبیعی UV است.
اغلب در سایبان، ساخت استخر یا نما و به طور کلی در ساخت و ساز استفاده می شود.
